بر اساس آخرین مطالعات علمی انجام شده در دانشکده دامپرشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر کرد که با همکاری نماینده ولی فقیه و امام جمعه این شهر انجام و منجر به انتشار یک رساله علمی در این دانشگاه گردید مشخص شد که تنها دینی که به نجاست سگ باور دارد ، دین یهود است!
این رساله تحقیقی در دو بخش تدوین شده است ، در بخش اول که نجاست سگ با فرض انتقال بیماری مورد بررسی قرار گرفته است ، با مقایسه میزان بیماریهای مشترک انسان و دامهای اهلی مختلف و با توجه به آن که میزان بیماریهای مشترک انسان با سگ بسیار کمتر از بیماریهای مشترک با حیواناتی مانند گاو و گوسفند است نتیجه گرفته شده است که عامل نجس شمرده شدن سگ نمی تواند بیماری باشد.
در بخش دوم رساله که به برسی تاریخی و دینی موضوع نجاست سگ پرداخته شده است ، ادیان مختلف مورد بررسی قرار گرفته و این موضوع که تنها دین یهود معتقد به نجاست سگ است به اثبات رسیده است.
توجه ویژه این پایان نامه به مطالب موجود در دین اسلام با برسی کتب معتبر اسلامی و در رأس آنها قرآن آغاز گردیده است.
در قرآن تنها در سه آیه نام سگ آمده است.
1. در سوره کهف که از سگ سه بار به عنوان همراهان یاوران خداوند یاد شده است.
2. در آیه ای که از سگ به عنوان مثالی برای تعریف رفتار بلعم باعورا استفاده شده است.
3. در موضوع احکام شکار که عنوان می نماید که اگر سگ با دهانش طعمه شکار شده را آورد ، خوردن شکار مانعی ندارد مگر آنکه سگ از آن خورده باشد.
با مرور بر تمامی روایات و احادیث اسلامی اعم از شیعه و سنی تنها حدیثی که در آن کلمه نجس و آن هم دوبار آمده در موضوعی است که اجازه مصرف نیم خورده حیوانات مورد سئوال شخصی از امام معصوم بوده است که در آن عنوان شده که نیم خورده سگ نجس است. از آنجایی که از نظر قرآن به دهان گرفتن شکار و آلوده شدن آن با بزاق باعث نجس شدن گوشت شکار نمی شود نتیجه گرفته می شود که نجاست نیم خورده ارتباطی با بزاق یا سایر بخش های بدن حیوان ندارد و این نجاست قابل اطلاق به سگ نیست همانگونه که مثلاً خون نجس است ولی بدن انسان که در تمام نقاط دارای خون است ، نجس نیست.
سایر روایت هایی که در مورد سگ عنوان می شود اعم از روایت هایی که در آن ترحم و مهربانی به این حیوان توصیه شده و یا حتی برخی روایت های مشکوک که از سگ انتقاد شده است نیز هیچکدام اشاره ای به نجس بودن سگ ندارند.
یکی از این روایت هایی که برخی برای مذموم نشان دادن سگ از آن بهره گرفته و عنوان می کنند اگر سگ در جایی باشد فرشتگان در اطراف آن حضور نمی یابند از روایت زیر الهام گرفته شده است:
روزی جبرئیل به درب منزل پیامبر(ص) آمد و ایشان اذن دخول دادند و جبرئیل وارد نشد. علت را سئوال فرمودند ، جبرئیل گفت شما در مرافه (طاقچه های) منزلتان توله های سگ دارید. حضرت تکذیب کردند و یکی از اصحاب را برای بررسی فرستادند. صحابی برگشته سخن جبرئیل را تأیید کرد. حضرت ناراحت شدند و دستور دادند تمامی سگ ها را بکشند. آن صحابی به حضرت گفت که یا حضرت ، بسیاری از گله دارها و کسانی که در بیابان زندگی می کنند به سگ احتیاج دارند و حضرت آنها را مستثنی کردند...
حتی در این روایت که بسیار مشکوک بوده و به نظر می رسد برای مخدوش کردن چهره مقدس و معصومیت پیامبر جعل شده باشد ، چیزی در مورد نجاست سگ ذکر نشده است.
در مقابل روایات زیادی از جمله روایت بخشیده شدن گناه یک انسان فاسد به دلیل آب دادن به یک سگ تشنه در بیابان (که سعدی آنرا به نظم آورده است) ، وجود دارند که جایز و لازم بودن وجود سگ را نشان می دهند. از آن جمله است روایت منصوب به حضرت علی (ع) که در آن ده صفت مطلوب را بر شمرده و فرموده است که اگر انسان این ده صفت را از سگ یاد گیرد ، بهترین انسان ها خواهد بود.
اسلام دینی است که تحقیق در آن لازمه پذیرش است و کسی که بدون تحقیق مسلمان شود ، دینش مقبول نیست. از طرفی همانگونه که می دانید شیعه مذهبی پویاست و قبل از این نیز مستندات علمی باعث تغییراتی در احکام شده است از جمله آزاد شدن بازی شطرنج به دنبال اثبات غیر تصادفی بودن آن و یا حلال شدن گوشت ماهی ازون برون به دنبال اثبات وجود فلس بر بدن آن. از طرف دیگر چون باب اجتهاد در شیعه بسته نیست ، با مطالعه تمامی روایات مربوط به موضوع نجس نبودن سگ ، حتی در این مورد می توانید به فتوای خود عمل کنید.