زنده ياد دكتر مهدي آميغي فرزند مرحوم حاج صادق آميغي (توتونچي)
در سال 1312 در شهر تبريز و در يك خانواده مذهبي به دنيا آمد. نامبرده دومين و آخرين فرزند خانواده‌اش بود. پدربزرگ ايشان (حاج احمد توتونچي "آميغي") از تجار معروف و بسيار خيَر آذربايجان و پناه مظلومان و نيازمندان منطقه آذربايجان بوده كه در دوران كودكي دكتر مهدي آميغي به دليل تغييرات سياسي و اقتصادي كه توسط رضاخان پهلوي به وجود آمد و تجارت توتون انحصاراً در اختيار دولت قرار گرفت وضعيت اقتصادي خانواده آميغي دچار بحران گرديده و پدر و عموهاي مرحوم دكتر كه بعد از پدرشان مزارع و تجارت توتون در منطقه كردستان و آذربايجان را اداره مي‌نمودند ناگزير به مهاجرت به تهران شدند. اين زمان مصادف بود با سالهاي پاياني تحصيلات دوره متوسطه دكتر كه در دبيرستان رشديه و فردوسي تبريز صورت مي؟گرفت. با وجود مصادف بودن دوران بحران اقتصادي خانواده با دوره نوجواني دكتر مهدي آميغي ،ايشان دوران شش ساله دبيرستان را در طول چهار سال (دو سال را به صورت جهشي) طي نموده كه در تمام اين دوره‌ها عنوان شاگرد اولي را به خود اختصاص مي‌دادند. نامبرده پس از اخذ ديپلم دبيرستان فردوسي تبريز همراه پدر، مادر و تنها خواهرشان به منظور اقامت دائم عازم تهران شده و در سال 1331 به عنوان نفر اول كنكور دانشكده پزشكي و دامپزشكي دانشگاه تهران پذيرفته شدند. دكتر مهدي به دليل علاقه شخصي در رشته دامپزشكي دانشگاه تهران ثبت نام نموده و مشغول تحصيل گرديدند. زنده ياد دكتر مهدي آميغي از ابتداي دوره نوجواني ضمن جديت در امر تحصيل و كسب رتبه هاي اول در تمام دوران دبستان و دبيرستان در زمينه ورزش به ويژه فوتبال نيز بسيار علاقه مند بوده و عضو دائمي در تيم هاي دبيرستان رشديه و منتخب تبريز بودند. ايشان پس از ورود به دانشكده دامپزشكي عضو اصلي تيم فوتبال دانشگاه تهران شده و در سال دوم دانشكده به عضويت تيم فوتبال باشگاه شاهين و يكسال بعد به عضويت تيم ملي فوتبال در آمده و تا پايان تحصيل در پست هافبك در تيم ملي باقي ماندند. ايشان هم‌دوره فوتبال آقاي جديكار كه از فوتباليست‌هاي معروف و از پيش كسوتان فوتبال مي‌باشند، بودند.
زنده ياد دكتر مهدي آميغي با رتبه شاگرد اولي رشته دامپزشكي دانشگاه تهران را به پايان رسانده و به دليل علاقه وافر به زادگاهش ، دوران سربازي خود را در تبريز انجام دادند. نظر به اينكه وزارت علوم كليه فارغ التحصيلان رتبه نخست رشته هاي مختلف دانشگاه ها را جهت گذراندن دوره هاي تخصصي به خارج از كشور اعزام مي نمود، مرحوم دكتر مهدي آميغي نيز به كشور بلژيك اعزام و در دانشگاه معروف بروكسل به مدت سه سال مشغول گذراندن تخصص گرديدند.
دكتر مهدي در زمان اقامت در بروكسل نيز عضو دائمي و موثر تيم فوتبال دانشگاه بروكسل بودند. زنده ياد دكتر آميغي در ماه‌هاي پاياني اقامتشان در كشور بلژيك در محيط دانشگاه با خانم مونيك واندام آشنا شده و پس از كسب اجازه از والدينشان و پذيرش دين مبين اسلام توسط خانم واندام با وي ازدواج نمودند. ايشان بلافاصله پس از اتمام تحصيلات به همراه همسرشان به كشور ايران بازگشتند و يك ماه پس از مراجعت به مملكت با وجود دعوت دانشگاه تهران جهت اشتغال نامبرده در سمت استادياري دانشكده دامپزشكي به استخدام موسسه سرم‌سازي رازي در آمده و در موسسه مشغول به كار شدند.
ايشان در سال دوم استخدام به همراه همسر و فرزندشان (عليرضا) از تهران به منزل مسكوني سازماني در موسسه نقل مكان نمودند . در سال چهارم استخدام به همراه همسر و دو فرزندشان (عليرضا و كريم) از طريق موسسه سرم‌سازي رازي به منظور گذراندن دوره تخصصي ويژه تب برفكي عازم فرانسه شده و در مركز تحقيقات ليون مشغول تحقيق گرديدند. نامبرده دوبار ديگر در سالهاي بعد و هربار به مدت چندين ماه جهت انجام تحقيقات تكميلي در مركز تحقيقات شهر ليون فرانسه مشغول بكار بوده‌اند.
در تمام اين دوران نامبرده با جديت خستگي ناذيري كه جزء خصوصيات داتي ايشان بود بكار تحقيق و توليد و آموزش مي‌پرداخت و زمان فراغت خود را نيز با خانواده سپري مي‌نمود. تنها تفريح ايشان در تمام طول زندگي ورزش فوتبال (بعنوان بازيكن و يا مربي) بوده و به ورزش تنيس و شنا نيز علاقه‌مند بودند. دكتر مهدي در زمان رياست مرحوم دكتر كاوه بعنوان رئيس انجمن ورزش موسسه و اولين مربي تيم كارمندان موسسه رازي منصوب شدند. تامبرده تا پايان روزهاي عمر خود تمام اتفاقات فوتبال كشور و دنيا را از طريق راديو، تلوزيون و روزنامه‌ها دنبال مي‌نمودند. دكتر مهدي آميغي در سال 1348 به دليل بروز غده‌اي در سمت چپ صورتشان ناگزير به انجام عمل جراحي شدند كه پس از آزمايش غده و به دليل بدخيمبودن ان به اروپا اعزام و مدت هشت ماه تحت درمان پزشكان متخصص قرار گرفتند. خوشبختانه درمان صورت گرفته موثر واقع گرديد و تا پايان عمر مشكل خاصي در اين خصوص به وجود به وجود نيامد. زنده ياد دكتر مهدي آميغي در سال 1358 به دليل بيماري همسرشان ناگزير شدند كه به تهران نقل مكان نمايند تا ايشان بتوانند همواره تحت نظر پزشك قرار گيرند.
زنده ياد دكتر مهدي آميغي از سال 1368 تا زمان فوتشان دوبار با عارضه قلبي در بيمارستان ايرانمهر تهران بستري شده و تحت مراقبت‌هاي ويژه قرار گرفته و به دليل بيماري قند از سالها قبل بطور مستمر دارو مصرف مي‌نمودند ولي با تمام موارد ذكر شده، ايشان همواره با پشتكار و جديت در تمام طول هفته و حتي روزهاي تعطيل و تا روز قبل از فوتشان سركار خود حاضر بودند.
دكتر مهدي آميغي، انساني وارسته، كم توقع و فروتن بودند تا جائيكه از حضور در جمع و ارائه فعاليت‌ها و خدمات خود نيز پرهيز مي‌نمودند. ايشان با توجه به كهولت سن و ابتلاء به بيماري قلبي و ديابت همواره تلاش وافري را در امور توليد از خود نشان مي‌دادند. با توجه به ويژگي توليد واكسن تب برفكي، نظارت لحظه به لحظه ايشان بر كشت‌هاي سلولي و تهيه ويروس و در نهايت توليد واكسن كاملاً مشهود و بارز بود. شايد بتوان به صراحت عنوان كرد كه كلمه‌اي بنام روز تعطيل براي ايشان مفهوم خود را از دست داده بود.
دكتر مهدي آميغي از بنيانگداران بخش تب برفكي در موسسه سرم‌سازي رازي بوده و نزديك به نيم قرن در ان موسسه در امر تحقيق، توليد و آموزش فعاليت نمودند. ايشان تحقيقات شايان توجهي در زمينه بيماري تب برفكي داشتند كه بسياري از مقالات و تحقيقات او به صورت سخنراني در كنگره‌هاي و سمينارها و يا چاپ در نشريات معتبر داخلي و خارج از كشور به زبان‌هاي فرانسه و انگليسي منتشر شده است. همچنين طرح هاي تحقيقاتي زيادي را در بهينه‌سازي و بهبود توليد واكسن تب‌برفكي انجام داده‌اند كه از جمله آنها مي‌توان به راه‌اندازي و تهيه كشت تعليق و همين‌طور كشت انبوه سلولي و تهيه ويروس با استفاده از فرمانتور كه براي اولين بار در ايران و به دست تواناي ايشان صورت پذيرفت. با راه‌اندازي اين روش توليد واكسن تب‌برفكي به صورت چشمگير افزايش پيدا نمود تا در نهايت آرزوي كنترل و پيشگيري بيماري واگيردار و زيانبار تب برفكي در ايران امكان‌پذير گردد. در عين حال ايشان همكاري نزديك علمي با كشورهاي اروپائي به ويژه موسسه مريو فرانسه در زمينه بيماري تب برفكي و تبادل اطلاعات مربوطه داشتند.
در خاتمه بطور بسيار خلاصه در خصوص شخصيت مرحوم دكتر مهدي آميغي در محيط خانواده مي‌توان گفت كه ايشان از عنفوان جواني تا روز فوتشان انساني صادق، صميمي، راستگو، متين، كم حرف، پركار، مسئول و متدين بودند. از نامبرده سه فرزند پسر به نام‌هاي عليرضا، كريم و رضا به يادگار مانده ه هر سه در خارج از كشور به سر مي‌برند و آقاي كريم آميغي فرزند دوم ايشان در رشته داروسازي در سن 41 سالگي به درجه پروفسوري نايل آمده و در حال حاضر رئيس دانشكده داروسازي دانشگاه بروكسل بلژيك مي‌باشند.
زنده ياد دكتر مهدي آميغي در تاريخ 246/4/84 پس از بازگشت از محل كار خود به منزل به دليل افزايش ميزان قندشان شب هنگام به بيمارستان ايرانمهر منتقل و متاسفانه در تاريخ 27/4/84 به علت عارضه قلبي در بيمارستان ايرانمهر دار فاني را وداع نمودند. به راستي كه فقدان ايشان براي كشور و موسسه تحقيقات واكسن و سرم‌سازي رازي ضايعه‌اي اسفناك و جبران ناپذير مي‌باشند. انشاء‌الله كه خداوند ايشان را با ائمه اطهار محشور بگرداند.